In deze performance focust Matteo Haitzmann op de overlevingsstrategieën van de LGBTQIA+ gemeenschap tijdens de aidscrisis in de jaren 1980 en 1990.
Haitzmann zocht de verhalen over deze periode op doordat hij geraakt is door wat hij vandaag de dag in de wereld ziet gebeuren; een wereldwijde pandemie die bepaalde groepen en etniciteiten stigmatiseert. Geïnspireerd door Gideon Mendels fotoboek "The Ward", schrijft hij nu "Those We Lost", een serie vioolsolo's die een eerbetoon zijn aan de doden, terwijl hij probeert een hedendaagse stem te creëren voor de strijd voor waardigheid in tijden van crisis.
Reacties